κναδάλλω

κναδάλλω (Α)

ξύνω, κνω*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Συνδέεται με τα κναίω, κνώδαλο και ανάγεται στην παρεκτεταμένη μορφή *kenә-d- τής ΙΕ ρίζας *ken- «ξύνω», τής οποίας εμφανίζει τη συνεσταλμένη βαθμίδα *kn-d-].